Medelijden in de paastijd

Hoop en medelijden

Heeft u een fijn Pasen gehad? Het is altijd een fijn moment in het jaar: lente, een extra dagje vrij en een mooie feestdag van leven en hoop – en medelijden. Waarom medelijden? Daar is Goede Vrijdag toch voor? Zeker, maar de tijd na Pasen ook. Die gedachte willen we in de komende weken uitwerken, met deze post als aftrap.

Jezus ontmoeten in de wonden

Na de opstanding herkent de apostel Thomas Jezus juist door de wonden van Jezus aan te raken. Kunnen wij net als Thomas Jezus herkennen en ontmoeten door ‘wonden’ aan te raken?[1] Juist na de opstanding, na Pasen, is het daar het moment voor.

Hoop en medelijden als motivatie

Voor mij is het lot van mensen onderaan productieketens een motivatie om te willen leven van genoeg. Kunnen we door medelijden misschien de wonden aanraken van de migrant-tomatenplukker, de naaisters in kledingfabrieken of andere fabrieksarbeiders die het met een hongerloontje moeten doen? Dat is misschien ook een plek of moment waar we Jezus in herkennen. Naast het medelijden staat echter de hoop. Het is immers de opgestane Jezus die we ontmoeten. Hij is levend aanwezig bij wie lijdt. Pasen is een feest van vernieuwing door wat God doet. En geeft richting om het ook in onze wereld anders te doen.

Hoop en medelijden motiveren allebei om te leven van genoeg. Hopelijk geeft u ze ook een plekje in deze paastijd.

[1] Het boek van Halik Raak de wonden aan inspireerde tot deze gedachte. Hij schrijft prachtige meditaties over dit thema.