Geworteld leven: Stille tijd

In ons gezin hebben we afspraken over mobiel gebruik. Niet aan tafel, niet in bed, niet als we er voor elkaar moeten zijn. Ik strijd ermee, en voel me in de greep van afleiding, lawaai. Mijn lichaam heeft 3 dagen nodig om af te kicken van een avondje gamen, een halve dag voor social media. Het punt is: lawaai schaadt mijn leven. Afgeleid verwater ik mijn band met mijn dochtertje en mijn vrouw. Afgeleid verlies ik eenvoudige vreugde over de dagelijkse dingen, en verlies ik mijn band met God. C.S. Lewis laat een demon terecht vertellen dat alles in het rijk van de duivel gewijd is aan lawaai.

Stilte

Het vreugdevolle alternatief is zo vanzelfsprekend als dat het moeilijk is. Deel 1: Stilte. Dat is dus tijd nemen weg van lawaai. Voor de kinderen opstaan met een bakkie, hardlopen zonder Strava en hartslagmeter. Vul zelf maar in. Deel 2: Afzondering. Dat is jezelf openstellen voor God en je eigen ziel. Stilte en afzondering zijn samen het oude gebruik van stille tijd, gebed of meditatie.

Hoe werkt het?

Dat gaat ongeveer zo: we nemen de tijd en beginnen te vertragen, komen soms letterlijk op adem. Eerst komt het gevoel terug. Dat zijn alle gevoelens die verdoofd waren door de lawaai. Mijn eerste gevoelens zijn vaak waardeloos voordat er ruimte is voor vreugde, dankbaarheid, blijdschap of rust. Vervolgens zie je jezelf, het goede en slechte, de zorgen en de somberheid. Maar ook de hoop en het verlangen naar God. Het wordt zichtbaar en dat doet pijn. Maar daar in de veilige afzondering met de liefdevolle Vader is er ruimte voor al deze zaken. Daar in de stilte spreekt God en worden we vrij, een kind van de Vader.

Een uitnodiging

Geworteld leven is pas mogelijk als je gevoel een kans geeft in je leven. Gods aanwezigheid ervaren buiten de spectaculaire diensten op zondag kan pas als we ons voor hem afzonderen. Lawaai geeft een verleidelijke verdoving. Stilte en afzondering geven levensvreugde, aan het einde ervan vind je Gods open armen. Doe je mee?