Geworteld leven: op de plek waar je bent

Ongeveer anderhalf jaar geleden was mijn Facebook-account gehackt. Er werden nare filmpjes verstuurd door mijn account, dus in dolle paniek heb ik het meteen verwijderd. Mijn ICT-broer schold me, zoals wel vaker, de huid vol, omdat ik al jaren zijn advies niet had opgevolgd om een wachtwoordkluis in te stellen (gratis tip!). Maar, zoals altijd, hielp mijn broer me natuurlijk per direct en een dag later was alles geregeld.

Ik was wel wat verloren – updates van vrienden uit andere fases van mijn leven. Af en toe het delen van leuke foto’s en het terugkijken naar mijn eigen herinneringen en leuke opmerkingen van mensen. Maar het bevrijdde me ook, van zielloos scrollen. En het bevrijdde me ook van het bezig-zijn met mensen op andere plekken en uit andere tijden – hoewel dat natuurlijk niet altijd verkeerd is. Ik merkte dat mijn aandacht nu meer, onverdeeld, uitging naar mijn directe omgeving. De winst was dus groter dan het verlies.

Een aantal maanden later ging ik op vakantie, waardoor ik nog meer loskwam van apps en internet. Die vakantie liep niet helemaal zoals ik had gehoopt, maar ik kon dat delen met de mensen om me heen. Juist daardoor besefte ik hoe rijk ik was met mijn dagelijks leven en hoe dankbaar voor vriendschappen en huisgenoten, kerkgenoten en familie. Ik besloot dat het komende jaar vast te houden, meer te ‘wortelen’ op de plek waar ik ben, me meer te verbinden met de gemeenschappen waar ik deel van uitmaak. En dat is best goed gelukt. Het voelt vervuld.

In de Bijbel gaat het vaak over weggeroepen worden, loslaten en vertrouwen. Maar de Bijbel spreekt ook over wortelen en vrucht dragen. De komende weken zullen we schrijven over geworteld leven. Dat je durft te blijven in de grond waar je staat. En misschien is daar wel net zo veel vertrouwen voor nodig. Zodat je niet wegloopt als de Tuinman jou water wil geven, het nodig vindt om je bij te snoeien, nieuwe zaadjes om je heen plant, de zon over je laat opgaan.