Blij zijn met de schepping

Wist je dat het een Bijbels gebod is om blij te zijn om de schepping? Als de herfst inzet, is het in de Bijbelse kalender tijd voor het Loofhuttenfeest. De inhoudelijke uitleg daarvan in Leviticus 23 begint met de opdracht om verschillende soorten takken te verzamelen en je daarmee te verblijden.

Dat staat los van hoe we ons voelen. Het is in deze tijd makkelijk om moedeloos te worden van hoe slecht het met de natuur gaat. Net als van het feit dat het ondanks al onze inspanningen steeds maar niet lukt om recht te doen. We zitten hopeloos vast in een systeem dat onze medemensen en de natuur op grove wijze uitbuit. Toch vraagt God ons om blij te zijn. Om door alle ellende heen de schoonheid te zien van wat er nog wel is. En misschien dat dat ons dan weer energie geeft om tegen de stroom in de juiste keuzes te maken. Omdat we beseffen waar we het voor doen.

Een tweede opdracht is om zeven dagen in loofhutten te wonen. Dat wil zeggen, om in ieder geval alle maaltijden te nuttigen in een gammele hut met een deels open dak. De reden is om daarmee stil te staan bij het feit dat God het Joodse volk uit Egypte bevrijd heeft. Zoals Hij ook nu ons weer wil bevrijden uit een uitzichtloos samenlevingssysteem.

Wij hoeven de klimaatverandering niet te keren, dat kunnen we ook niet. God vraagt ons wel om zoveel mogelijk recht doen in ons eigen leven, en waar mogelijk bij te dragen aan gerechtigheid in onze samenleving. Dat vraagt om mildheid. Om elkaar niet de maat te nemen maar juist elkaar te bemoedigen en aan te moedigen (zie https://www.kerkenisrael.nl/jodendom/soekot.php voor de bijzondere betekenis van de vier soorten takken). Het begint en eindigt bij Hem. Als dat geen reden voor hoop, dankbaarheid en blijdschap is…