Biecht het op

Al een aantal weken schrijven wij over het verminderen van plastic. Dat is zo moeilijk dat we het gerust onder de uitdaging ‘vasten’ mogen plaatsen, dat was onze conclusie.

Het lukt niet

Je zou graag goed willen leven, rechtvaardig, zorgzaam. Maar het lukt niet. Dat ligt soms aan ons eigen onrechtvaardige hart waar de zonde zich thuis voelt. Wij mensen kunnen laf, lui, gemakzuchtig en egoïstisch zijn (en dat is nog lang niet alles). Soms ligt het aan de onrechtvaardige systemen van deze wereld, waar de zonde zich ook bijzonder thuis voelt. Deze wereld kan hebzuchtig zijn, betoverend en daarmee leugenachtig (en ook dat is helaas nog lang niet alles).

Het lukt niet. Dat doet denken aan de uitspraak van Paulus, in Romeinen 7: ‘Ik doe niet wat ik wil, het goede, maar juist wat ik niet wil, het kwade, dat doe ik’. Het is een worsteling waar je moedeloos van raakt.

Nu wordt er in de Bijbel gelukkig veelvuldig opgeroepen tot bekering. Dat is heel goed nieuws! Blijkbaar hoeft de zonde niet het laatste woord te hebben.

Sorry

Maar het is wel belangrijk dat we geen stappen overslaan in ons bekeringsproces. Eén van die belangrijke stappen is dat je je zonden belijdt. Dat je er eerlijk over bent, dat je het openlegt voor God, overgeeft aan Jezus. Het voelt misschien raar, maar dat kun je ook zeker doen als het gaat over je omgang met de schepping en dan het liefst zo concreet mogelijk. ‘Sorry dat ik al deze zooi heb gekocht…’

Plastic in de kerk

Je kunt dit ook sámen doen en dat maakt het nog krachtiger. Wat vind je van het idee om een paar huishoudens uit de kerk te vragen om een week lang al hun plastic te verzamelen en dat op een zondag mee te nemen naar de kerk? Je kunt die zakken voorin zetten en samen schuld belijden.