Wil ik wel een nieuwe?
Mijn mobiele telefoon is bijna niet meer mobiel. Het apparaat valt op onvoorspelbare momenten uit, dus ik heb hem bijna continu aan de oplader liggen. Dat is best irritant. Zeker als ik bedenk wat ik er vierenhalf jaar geleden voor heb betaald. En omdat hij het verder perfect doet, behalve die batterij dan.
Die kan gelukkig vervangen worden, maar dat gaat niet vanzelf. Dat moet per se bij het merk waar ik hem kocht. Ik kan het niet zelf doen, want mijn telefoon is dichtgelijmd. Het is een hele klus om die netjes uit elkaar te halen.
Gelukkig komt het recht op reparatie eraan. En er zijn steeds meer kleine initiatieven zoals Repaircafés en de website Ifixit.com waar je allerlei handleidingen vindt om zelf spullen te repareren. Dat is een beweging terug naar normaal: spullen zijn echt te repareren en helemaal van jou. Je hoeft niet altijd iets nieuws te kopen.
Toch voel ik die aandrang: waarom niet direct een nieuwe telefoon? Of een laptop die al die steeds zwaardere software goed aankan? Van zo veel kanten komen de prikkels op ons af om nieuw te kopen. Je wordt verleid met iets nieuws en gepusht om je oude spullen weg te doen. Maar waarom? Juist als ik die aandrang voel, probeer ik even te reflecteren op die vraag. Wat heb ik echt nodig? Wat zou ik voor mijzelf willen kopen dat ik echt de moeite waard vind? Waarom zou ik dit of dat nu willen?
Even wat reflectieruimte inbouwen ter bescherming van al die prikkels, helpt je om weer stil te staan bij wat je echt belangrijk vindt. Reflecteer je mee?
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!